www.bozewychowanie.fora.pl

Piotr-246 · Gość

Do rozdziału "Polska przed królowaniem Matki Bożej"

dopisać:

Misję naszego narodu tak określił święty Malachiasz (1094-1148 po Chr.):

"Polsce przypadnie na przyszłość dzieło misji najtrudniejszej, akcja niesienia miłości i przebaczenia" [zdań o Polsce jest kilka]

Proroctwo Malachiasza - rękopis, leżał 4 wieki w Watykanie. Dopiero po publikacji w 1595 roku treść znana była w Polsce.

[Cytat oraz informacja pochodzą z książki: Najsławniejsze proroctwa... Z. Przybylak]

Piotr-246 · Gość

Połączone posty i dopisane notatki:

------------------------------------------------------------------

POLSKA NARODEM WYBRANYM

Wstęp

"Teraz narodem wybranym jest Polska."

- te słowa Pana Jezusa przekazane przez proroka Cypriana Polaka [właściwe nazwisko Krzysztof Michałowski, Orędzie z dnia 1 stycznia 2017 - przypis] otwierają nam, Polakom drogę do głębszego zrozumienia naszej narodowej misji. Pan Jezus nie lubi używać określenia "naród wybrany" ze względu na naszą ludzką tendencję do niewłaściwego rozumienia tego słowa. Szczegółowo wyjaśniał to poprzez prorokinię Anną Dąmbską:

Źle rozumiecie słowo „wybrany”. Zaproponuję wam właściwy sens. „Wybrany” człowiek czy naród, czy grupa ludzi, np. zakon, oznacza to samo co „powołany”, czyli słowo to odpowiada na pytania „przez kogo” i „w jakim celu”.

Jeśli Pan Jezus decyduje się na użycie wobec Polski przymiotnika naród wybrany to wynika to z konieczności zrozumienia wyjątkowego Daru.

Z Ewangelii wiemy, że któryś naród musi wydać owoce Królestwa Bożego. Dzisiaj rozumiemy te słowa głębiej - mamy zadanie stworzenia wzorowego ustroju, zgodnego z nauczaniem Chrystusa. Ofiara wielu pokoleń naszego Narodu dała nam prawa i obowiązki. Mówienie o narodzie wybranym stało się naszym prawem, lecz nierozdzielnie jest to wybranie naszym obowiązkiem.

Dlatego niniejsza książka nie będzie o naszym wybraniu lecz o zadaniu.

"Mówię do Polski. I nie mówię o „wybraniu” waszym, a o zadaniu, jakie wam poruczam – a więc o moim zawierzeniu wam, które dla was powinno być zaszczytem i powinno was zobowiązywać do tym pełniejszej, ofiarniejszej i czystej w motywacjach służby planom moim." (Z Orędzi "Boże Wychowanie", Anna Dąmbska - przypis)

Prześledzimy historię naszego narodowego zadania, które w kolejnych epokach ujawniało się poprzez postawę naszych władców, poprzez królowanie Matki Bożej, Serca Jezusa. Obecnie naszym narodowym zadaniem jest pogłębienie królowania Jezusa Chrystusa. To królowanie przychodzi dzięki prorokom, niestrudzenie przekazującym słowa Pana. Przypomnimy zatem Jego najpilniejsze nauki.

-----------------------------------------------------------------------

Rozdział I.

Polska przed królowaniem Matki Bożej

"Bóg Stwórca AKTEM SPECJALNYM powołał Polaków do istnienia." - tę prawdę przekazał jezuita o. Jan Sieg, opiekun Anny Dąmbskiej.

[źródło: konferencja o. profesora w Gliwicach, 5 marca 1999 roku]

"Szczególnie muszą strzec się dusze wybrane. Jak wiesz, nie bardzo lubię słowo „wybrane”, jak i słowo „naród wybrany”. Niemniej używam go. Jest to też po to aby dusza czy naród się nie wbiły w dumę. Tak synu, jesteś duszą wybraną naznaczoną i pochodzisz z narodu wybranego, drugiego narodu wybranego, jak to ująłeś. Tak to też trzeba nazwać. Jest to drugi naród wybrany. Tamten już nie jest narodem wybranym. Stał się synagogą szatana. Przede wszystkim przez swoich przywódców, ale jednak synagogą szatana."

Tymi słowami Pana Jezusa [z Orędzia otrzymanego przez proroka Cyprian Polaka, w dniu 1 stycznia 2017 - przypis] rozpoczynamy rozważania o początkach naszej narodowej misji. Przedchrześcijański etap naszego narodu nie był bez znaczenia dla naszej narodowej misji i nie był to etap ludzi półdzikich. O tym Pan Jezus także chce nam mówić. Wyroki Boże nie zapadają w czasie. Są to bowiem postanowienia Przedwiecznego, który widzi wszystkie czasy i wieczność.

Nie należy zatem w czasach Polski przedchrześcijańskiej widzieć jedynie błędów, zagubienia i słabości. Bóg także wtedy prowadził naszych przodków swoją Mądrością, strzegł nas przed większymi błędami pogaństwa.

Przodkowie Polaków, Sarmata i jego wnuk Lech, brat Czecha. Umiejscowienie tych postaci w konkretnej epoce jest dzisiaj możliwe z zadowalającą dokładnością. O ile kiedyś trudnością było poskładanie historycznych szczegółów, o tyle pamięć o Lechitach i Sarmatach zawsze była dla Polaków motywem do walki o najwyższe wartości.

Misję naszego narodu tak określił święty Malachiasz (1094-1148 po Chr.):

"Polsce przypadnie na przyszłość dzieło misji najtrudniejszej, akcja niesienia miłości i przebaczenia" [zdań o Polsce jest kilka]

Proroctwo Malachiasza - rękopis, leżał 4 wieki w Watykanie. Dopiero po publikacji w 1595 roku treść znana była w Polsce.

[Cytat oraz informacja pochodzą z książki: Najsławniejsze proroctwa... Z. Przybylak]

Cechy polskich władców będą zapowiedzią królowania Matki Bożej. O tym mówiła sama Maryja w rozmowach z Anną Dąmbską:

"Przypomnij sobie waszą króla Jadwigę. Dołączyła do Polski Grody Czerwieńskie. To jest cecha polskich królowych, więc i Ja pójdę tą drogą." Chodzi oczywiście o rozszerzanie Miłości.

O naszej świętej królowej Jadwidze tak pisał Feliks Koneczny:

Całe jej życie stanowiło jedno pasmo świątobliwości. Nie okazała nigdy nikomu pychy, zawiści lub niechęci, nie było zaś nad nią szczodrzejszej pani. W kościołach po całej Polsce pełno jej darów i sporo szat liturgicznych, haftowanych jej ręką. W skarbcu katedralnym na Wawelu znajduje się ornat jej daru, z krzyżem haftowanym, wysadzanym perłami i drogimi kamieniami. Utrzymywała dużo młodzieży po szkołach swoim kosztem.

Na Kleparzu (przedmieściu krakowskimi za jej pieniądze stanął klasztor Benedyktynów słowiańskich, mający przysposabiać księży katolickich do misji wschodnich. W Pradze Czeskiej utworzyła fundację dla kleryków, chcących się poświęcić pracy kapłańskiej na Litwie.

Fundacja owa była w Pradze Czeskiej, bo uniwersytet krakowski nie posiadał jeszcze wydziału teologicznego. Uniwersytet znajdował się w ogóle w upadku, bo król Ludwik zaniedbał go zupełnie, a to co pozostało po Kazimierzu Wielkim, pogrążone było w niedostatku. Królowa zajęła się z największym zapałem uzupełnieniem uniwersytetu krakowskiego. Sprowadziła uczonych mężów na swój dwór, odbywała z nimi narady, a nie żałując największych kosztów, przygotowała wszystko, żeby mogły być już wszystkie cztery wydziały uniwersyteckie i stosowne dla nich pomieszczenie. Uniwersytet uzupełniony teologią miał kapłanów, otaczających swą pieczą świeży posiew świętej wiary na Litwie, strzegących tego, czego ona dokonała ofiarą własnego serca. Obracała królowa wszystkie swe dostatki na dzieła miłosierdzia i pożytku publicznego, a sama wiodła życie nadzwyczaj skromne, na pół zakonne.

Piśmiennictwo polskie wiele zawdzięcza Jadwidze, przecież to ona wyposażyła należycie uniwersytet, ognisko nauk i uczelnię dla przyszłych autorów książek. Ale bezpośrednio zawdzięcza jej też niemało. Szła śladami bł. Kingi i stała się drugą opiekunką języka polskiego. Lubowała się w czytywaniu Pisma Świętego, żywotów świętych, a zwłaszcza objawień św. Brygidy. Na jej żądanie przetłumaczyli profesorowie krakowscy i spisali w języku polskim modlitwy św. Bernarda, św. Ambrożego, objawienia św. Brygidy i dzieje rozmaitych męczenników. Były to dopiero pierwsze pisane próby piśmiennictwa polskiego, które zawdzięczamy tej najdroższej naszej pani. Ukochała ona język polski tak, iż po polsku odmawiała modlitwy, a nie w znanych sobie od dzieciństwa językach francuskim lub włoskim."

Królowa Jadwiga przepowiedziała zwycięstwo grunwaldzkie.

[- wątek warto rozwinąć. Wiedza pochodzi z książki "Najsławniejsze proroctwa i przepowiednie dla Polski". Autor książki, Zbigniew Przybylak przywołuje tutaj prace profesora Bartłomieja Grocha. Proroctwo Jadwigi wspomina także Wikipedia pod hasłem "Bitwa pod Grunwaldem"]

"Najstarsze proroctwo związane z przyszłymi losami Polski pochodzi z 1449 r.. Autorem zapisanej w języku łacińskim przepowiedni był Eustachiusz"

[zdanie pochodzi z tej samej książki pana Przybylaka. Przepowiednia dotyczy zarówno klęsk (rozbiorów) jak i nadejścia króla, którego Polska długi czas nie będzie chcieć, lecz potem przyjmie z radością. Z kontekstu wynika, że chodzi o Chrystusa]

------------------------------------------------------------------------

Rozdział II

Maryja Królowa Polski

Matka Boża sama poprosiła o nazywanie Jej Królową Polski. Stało się tak podczas widzenia, którego doświadczył włoski jezuita ojciec Juliusz Mancinelli. Było to 14 sierpnia 1608 r. w wigilię Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.

Ten pobożny zakonnik pragnął pozdrowić Matkę Bożą takim tytułem, jakim jeszcze nikt Jej nie uczcił. Wtedy Maryja powiedziała:

"Dlaczego nie nazywasz mnie Królową Polski? Ja to królestwo bardzo umiłowałam i wielkie rzeczy dla niego zamierzam, ponieważ osobliwą miłością do Mnie płoną jego synowie." Kult Matki Bożej był w Polsce obecny od samego początku, a odtąd jako kult Królowej Polski.

Wieść o objawieniu wkrótce dotarła do Polski. Z Neapolu, bo tam, ojciec Juliusz miał widzenie, przybył na piechotę do Krakowa, entuzjastycznie witany przez polskiego króla. W następnych latach o polskiej królowej Maryi powie Papież Aleksander VII. W obliczu szwedzkiego potopu powie: "Maryja was uratuje, to Polska Pani. Jej się poświęćcie. Jej oficjalnie ofiarujcie. Ją Królową ogłoście, przecież sama tego chciała".

[źródło: duchprawdy . com]

Jeżeli Papież mówi o Maryi Królowej Polski jest to wielki znak wyróżniający nasz naród. Na każdym kroku podkreślać trzeba, że chodzi o zadanie, a nie tylko wybranie, zwłaszcza, że odtąd nasze narodowe zadanie wiązać się będzie z walką. Najpierw z obcymi nam wpływami państw europejskich, potem twardą walką o niepodległość.

Pomimo grozy rozbiorów, nasza misja narodowa będzie bardzo dokładnie omówiona w pismach Adama Mickiewicza. Po odzyskaniu niepodległości, Feliks Koneczny nie zawaha się mówić o cudach Mickiewicza i o tym, że polska książka okazała się najskuteczniejszą bronią.

Adam Mickiewicz był przede wszystkim mistykiem. Mesjanizm, z którym Mickiewicz jest kojarzony, akcentował sens cierpienia, co jest istotne, jeśli mamy prawidłowo rozumieć pojęcie narodu wybranego. Bez ducha ofiary nie może urzeczywistniać się misja Chrystusa. Byłoby to wybranie rozumiane jako zachęta do narodowego bogacenia się i panowania nad światem. To było upadkiem Izraela i zawsze może być upadkiem narodu wybranego. O czym szczegółowo jeszcze będzie mowa.

Koneczny polemizuje z Mickiewiczem, czy jest to stosowne, aby Polskę nazwać "Chrystusem Narodów".

Historyk usprawiedliwia Mickiewicza, który szukał odpowiedzi o sens tak wielkiego cierpienia naszego narodu, przestrzega jednak przed zgorszeniem, jakie może wywołać nasze porównywanie się z samym Chrystusem Panem.

[na podstawie: Feliks Koneczny - "Święci w dziejach Narodu Polskiego"]

-----------------------------------------------

Rozdział III

Golgota, ale także Iskra.

Dwudziestolecie międzywojenne, to przede wszystkim misja skromnej zakonnicy siostry Faustyny. Pomimo wielkiej kary, jaka grozi Polsce za grzechy naszego narodu, Miłosierny Bóg przekazał wielką obietnicę. Jeśli Polska będzie posłuszna, z naszego narodu wyjdzie Iskra przygotowująca świat na ostateczne przyjście Chrystusa.

Prostota misji Chrystusa polega na przyjęciu Bożej Miłości. Jej znakiem jest kult Najświętszego Serca Pana Jezusa, znany na świecie w postaci obrazu, który według życzenia i obietnicy Pana Jezusa będzie źródłem łask dla rodzin i narodów.

Intronizacja Serca Pana Jezusa napotka jednak na opór zepsutego świata. Młoda pielęgniarka, Rozalia Celak, apostołka Intronizacji, przekazuje słowa Pana Jezusa o karze, jaką jest straszliwa wojna, która nadeszła za nieposłuszeństwo Bogu.

Trudno w takich okolicznościach mówić o Polsce jako narodzie wybranym. Bóg jednak nie cofa swoich obietnic. Mówi o nadejściu królestwa Bożego do Polski przez Intronizację. Jezus musi być Królem Polski. Odtąd Rozalia Celak stanie się główną patronką dzieła Intronizacji.

Intronizacja Serca Jezusa jest drogą do Intronizacji Jezusa Chrystusa króla Polski. [To uściślenie przekaże około 2012 roku prorok Boży Posłaniec]

---------------------------------------------------------------------

Rozdział IV

Naród wybrany wobec młota ateizacji

Biblijne Księgi Machabejskie pokazują Izrael poddany naporowi zła. Ucisk ten z trudem można było wytrzymać. [w przypisie: źródło cytatu z Mch]

Ateizm - największy wróg świętej wiary, mający swój ośrodek w Związku Radzieckim [porównać z Orędziem u Cypriana Polaka, data, cytat] stał się kolejnym wyzwaniem Polski. Jako naród wybrany musieliśmy przejść także tę lekcję. Bóg dał nam na ten czas wielkich przywódców Kościoła, prymasa Stefana Wyszyńskiego, następnie Papieża Polaka Jana Pawła II

Czas ten, to także wzrastająca liczba proroków. Siostra Medarda, która po śmierci Rozalii Celak przekazała kolejne słowa Chrystusa o Intronizacji. Zofia Nosko, przez którą Pan Jezus wyjaśnił, że Królestwo Chrystusa oznacza znak Krzyża w salach sądowych, urzędach i miejscach pracy.

Anna Dąmbska przekazała bardzo szczegółowo Wolę Bożą odnośnie narodu Polskiego. W pismach Anny Pan Jezus koryguje nasze liczne błędy, wyobrażenia. Mówi czym jest służba Bogu, a czym jej wypaczenie. Kładzie wielki nacisk na miłosierdzie wobec ludzi najsłabszych. Przygotowuje nas na jakościowe zmiany władzy w Polsce.

----------------------------------------------------------

Rozdział IV

Oczyszczenie świata i sąd nad narodami

Nie można budować, gdy inni tylko niszczą. Przez wieki doświadczaliśmy przemocy i przeszkód ze strony innych narodów. Taki stan nie może trwać bez końca, gdyż "nikt by nie ocalał" [porównać: Ewangelia]

W 1988 roku Pan Jezus zapowiedział, że oczyszczenie świata będzie gruntowne:

"Jeżeli Ja przystępuję do dzieła odrodzenia, odradzam cały świat, we wszystkim (do starych bukłaków młodego wina się nie wlewa)". [źródło: "Boże Wychowanie", Anna, 29 października 1988 roku]

12 stycznia 1990 roku Anna Dąmbska otrzymała słowa, które koniecznie trzeba zapamiętać:

"Przystępuję do dzieła odrodzenia świata... Pamiętajcie, że jesteście osłaniani przeze Mnie, a całego narodu broni Maryja, wasza Królowa – bądźcie więc spokojni. O ile przedtem dopuszczałem, aby szatan mógł działać wedle waszych ludzkich pragnień (wojny światowe, rzezie, mordy, aneksje państw, podboje, walki wewnętrzne itp.), o tyle teraz przystępuję do dzieła odrodzenia świata.

Oczyszczenie wasze jest uzależnione od waszej zbiorowej woli. Bo każdy naród widzę tak jak człowieka, z jego własną osobowością wytworzoną przez wieki. Dlatego będzie to „sąd nad narodami”, lecz nie zmiażdżenie ich, ale szansa odrodzenia dla jednych, a zguba fizyczna (lecz nie duchowa) dla innych, bardziej zdeprawowanych. Jednakże lęk przed śmiercią i zagrożenie uratuje więcej istnień dla życia w Moim królestwie niż dalsza egzystencja w wyuzdaniu, egoizmie i zupełnej obojętności na cierpienia ludzkie (ludzi i narodów). To będzie ta ostatnia szansa, jaką im daję."

Od tego momentu naszej historii obserwujemy zmiany w polityce, lecz nie wszystko zmienia się na lepsze. Bóg działa. Naród Polski otrzymuje Ducha Świętego. Jest to szczególny akt, gdy cały naród otrzymuje Ducha Świętego. Stało się tak w momencie gdy Jan Paweł II odprawiał Mszę Świętą na Agrykoli w 1991 roku. [źródło: Anna Dąmbska]

Odpowiedzią szatana jest przepoczwarzanie bloku komunistycznego [porównać z cytatem u Cypriana Polaka] i dążenia w kierunku jednego rządu światowego utworzonego przez masonerię [ostrzega wielu proroków].

Totalitaryzm stanie się bardziej zakamuflowany, lecz eksponowanie satanizmu stanie się coraz bardziej jawne i ostentacyjne.

----------------------------------------------------

Rozdział V

Naród wybrany a zakamuflowany totalitaryzm

"Historia uczy, że demokracja bez wartości łatwo się przemienia w jawny lub zakamuflowany totalitaryzm." Te słowa Jana Pawła II wypowiedziane w gmachu polskiego Parlamentu w 1999 roku okażą się prorocze.

Oto w 2010 świat obiegła wiadomość o tragicznej śmierci polskiego prezydenta Lecha Kaczyńskiego, praktykującego katolika. Prezydent przewodzący wraz z bratem środowisku politycznemu, reprezentował swój program naprawy Polski, który nie spodobał się siłom neopogańskiego świata. Pomijając duże skażenie polityki, trzeba przyznać, że istnieją w Polsce politycy, których program coraz bliższy jest życzeniom Chrystusa.

Śmierć Głowy Państwa nie może być bez rzetelnego dochodzenia, ale wróg nie daje za wygraną. Niczym ośmiornica mnoży fałszywe komisje śledcze i medialne fałsze, dowodzące, że zakamuflowany totalitaryzm, o którym mówił Papież jest realną i bardzo niebezpieczną siłą. Śmierć prezydenta i licznych przedstawicieli polskich elit, mających uczestniczyć w uroczystościach rocznicowych w Katyniu, a potem tajemnicze zgony osób znających prawdę o zamachu, ujawni skalę kłamstwa, jakiemu poddana jest opinia publiczna tak zwanej Trzeciej RP.

Cyprian Polak, prorok zwiastujący pokonanie smoleńskiego kłamstwa, przekaże kolejne apele Pana Jezusa odnośnie Jego królowania w Polsce.

Coraz większe możliwości wydawnicze otwierają drogę prorokom takim jak Adam Człowiek i Alicja Lenczewska.

-------------------------------------------------------------

Rozdział VI

Królestwo Boże w Polsce

"Nie bójcie się marzyć o Królestwie Bożym na ziemi."
[źródło cytatu: "Boże wychowanie", Anna]

"Królestwo Chrystusowe do Polski przychodzi przez intronizację."
[źródło cytatu - pisma Rozalii Celak]

Przed nami przemiana serc, oddanie się Miłości. Mamy stać się Miłością, o czym szczegółowo przekazuje kanadyjski prorok Léandre Lachance. Program ten stanowi istotę wymagań Chrystusa i szczególnie potrzebny jest nam, Polakom. Brak królowania Miłości w sercach, jest bowiem przeszkodą dla królowania Chrystusa w narodzie.

Jezus Chrystus - Król Polski - te słowa, żadne inne. [źródło: Cyprian Polak]

Ale nie bez przemiany serc.

W 1991 roku Pan Jezus przekazał słowa nadziei i przestrogi, odpowiadając na pytanie co powinniśmy przekazać młodzieży:

"– To, co przejmą od was i rozbudują w sobie, dodając szacunek dla praw moich i praw każdego człowieka: prawa do wolności wyboru, prawa do szacunku dla godności ludzkiej, prawa do sprawiedliwości i miłosierdzia oraz prawa do czynnego uczestniczenia w życiu społecznym wspólnoty polskiej i obowiązek wnoszenia w jej życie wszystkiego, co w każdym z was jest najlepsze – wiedzy, zdolności, talentów, zdolności osobistej i poczucia odpowiedzialności za wspólne dobro.

To pokolenie i następne żyć będą już w wolnym kraju i nie wolno im igrać z ofiarą poprzednich pokoleń. Muszą podjąć idee, za które tamci walczyli i umierali, i realizować je, uszlachetniając wedle całej swojej wiedzy, uczciwości i umiłowania wspólnego dobra, jakim jest wasza ojczyzna. Muszą więc szanować ją i bardziej myśleć o tym, co stanowi dobro was wszystkich, niż o swoim osobistym.

Ale Ja wam zawsze pomagać będę. Wasz naród już zawarł ze Mną przymierze w ofierze krwi, a teraz pragnę, aby je budował na opoce moich praw – bo tylko one trwają wiecznie."

[źródło: "Boże Wychowanie", z orędzia 25 stycznia 1991 roku]

------------------------------------------------------

Zakończenie

Książka "Polska narodem wybranym" - co do intencji jej powstania - musi być ogniem rozpalającym serca. Nie jest to zatem projekt zamknięty. Jeśli do rozpalenia serc potrzebne będą kolejne wydania, kolejne światła, śpieszymy z pomocą. Naszą narodową rolą, oprócz różnorodnych zadań jest także przypominanie nauczania Chrystusa. Przypominanie nauk pilnych i priorytetowych oraz troska, aby światło Boże nie gasło w umysłach.

Piotr-246 · Gość

Do rozdziału "Polska przed królowaniem Matki Bożej"

dopisać:

Uzdrowienie Mieszka I proroctwem uzdrowienia narodu.

Mieszko I był niewidomy od urodzenia do siódmego roku życia. Pisał o tym szczegółowo Jan Długosz:

"Wszyscy zaś, jakich tylko czytałem, kronikarze i dziejopisowie Polscy zgadzają się w swych podaniach o ślepocie Mieszka, utrzymując, że tą niedolą nawiedzony byt jeszcze w żywocie matki, i z urodzenia ciemny, przez całe siedm lat od przyjścia na świat nie widział. Alić Bóg litościwy, chcąc narodowi Polskiemu po tylu wiekach okazać swoję łaskę, i podobnie jak inne narody oświecić go światłem wiary, dopuścił z niezbadanych wyroków swoich, iżby książę ten urodził się ślepym i nędzę tak przykrego kalectwa lat siedm cierpiał, a dotknięty ślepotą oczu, więcej za to widział umysłom, i za łaską Zbawiciela uwolniony wreszcie od ślepoty cielesnej, tem chętniej siebie i naród Polski uwolnił od ciemnoty i błędów bałwochwalstwa, w których tak długo był ponurzony."

Mieszko został cudownie uzdrowiony w podczas tradycyjnych, choć pogańskich, postrzyżyn.

Mieszko objął panowanie po śmierci swego ojca, lecz wciąż był nieochrzczony. Chociaż "panował sprawiedliwie, i z sąsiedniemi narodami kilka kroć pomyślne prowadził wojny, przez długi lat przeciąg nie sprawdzały się owe przepowiednie, i już mniemali niektórzy, że naród omylił się
w nadziei."

Za namową chrześcijańskich wyznawców i zakonników Mieszko poprosił o rękę czeskiej księżniczki Dąbrówki, która już była chrześcijanką. Warunkiem zawarcia związku małżeńskiego był chrzest Mieszka.

Postanowiono odłożyć sprawę na dzień następny.

"Aliści tej zaraz nocy Bóg opatrzny, ulitowawszy się nad nędza i ślepotą, narodu Polskiego, natchnął we śnie Mieczysława książęcia i większą część jego radców surową przestrogą, i zaleceniem, aby podanej sposobności nie zaniedbywali, a wiedzieć chcieli, się przez przyjęcie nowej wiary państwo ich w czasy potomne wielką pomyślnością zakwitnie. Takiem objawieniem skłoniony książę Polski i starszyzna uchwalili jednomyślnie poddać się świętej wierze Chrystusa." [źródło: Jan Długosz]

Piotr-246 · Gość

Do rozdziału "Królestwo Boże w Polsce"

dopisać:

[Maryjne Zjednoczenie Narodów - można rozważyć jako osobny rozdział]

"Polska ma stanąć na czele Maryjnego zjednoczenia narodów." - proroctwo kardynała Hlonda, które rozjaśnia naszą narodową misję a zarazem prostuje nasze wyobrażenia. Naród wybrany nie jest przeznaczony do tego aby być samotną wyspą szczęścia.

O. Jan Sieg nauczał, że misja Polski zawsze może zostać rozszerzona o narody, które zechcą budować Królestwo Chrystusa.

Krzysztof Michałowski · Gość

Niemniej w tej książce muszą być uznani mistycy i ci którzy mają impriatur. Z otrzymujących obecnie Oredzia tylko z imprimatur i nihil obstat.
tak myśle. więc Orędzia przeze mnie póki co nie powinny być w tej książce cytowane

Krzysztof Michałowski · Gość

+JMJ

W każdym razie w tej książce raczej nie powinny być Orędzia przeze mnie aż dopiero gdy będą miały imprimatur, nihil obstat.
Także gdy innych żyjących mistyków polskich tylko w tym wypadku.

Piotr Lubas · Gość

Mimo to, szansa na imprimatur istnieje. Nie znam się na tym szczegółowo, ale w przypadku autentycznych objawień, jest to wyłącznie sprawa dobrej woli hierarchów. A wystarczy głos tylko jednego. Na przykład - kanadyjski, wspomniany już Leandre Lachance, który otrzymał imprimatur (lub nihil obstat, nie pamiętam), od biskupa łotewskiego. Aż tak okrężną drogą Pan Bóg zadziałał.

Być może imprimatur dotyczy wyłącznie treści książki, nie całokształtu pracy danego proroka.

Druga sprawa, to czy w ogóle imprimatur musi być. Pan Zbigniew Przybylak wydawał (zmarł w 2012 roku) wspaniałe antologie w Wydawnictwie Duszpasterstwa Rolników. W książkach przeczytamy m. in. o objawieniach w Medziugorie - a książka nie ma imprimatur. Spojrzałem do dwóch książek o Medziugorie i też nie mają imprimatur. Inaczej nie pisano by ich wcale.

Raczej widzę to tak, aby pisać wersję nieocenzurowaną. W ostateczności powstanie druga - ocenzurowana. Zobaczymy.

Jeszcze jedno, za moment wpiszę listę proroków, wieszczów i innych postaci występujących w książce pana Przybylaka. To dla Panów orientacji, bo część ich przepowiedni może być dostępna w sieci.

Piotr Lubas · Gość

Lista polskich, proroków, wieszczów i innych postaci historycznych
prorokujących o Polsce.

Wybrane z książki "Najsławniejsze proroctwa i przepowiednie dla Polski", Zbigniew Przybylak, Warszawa 2001 (w kolejności występowania)

str.7: św. Brat Albert, Jan Paweł II
str.8: ks. Marek (XVIII, 1767 rok), Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Zygmunt Krasiński, Cyprian Norwid. ks Bronisław Markiewicz
str.9: kard. Hlond, kard Wyszyński,
str.15: Eustachiusz (proroctwo z 1449 roku)
str.16: Stanisław Reszka (XVI wiek)
str.18: Nimfa Suchońska (około roku 1700), św. Malachiasz (XII wiek)
str.19: Stanisław Słowakowic
str.20: Ludmiła z Czech( IX i X wiek)
21: matematyk z czasów Napoleona I, Maryja z Elenburga, zakonnicy (rok 1692)
24: św. Jan Kapistran
25: św. Wacław (X wiek)
27: św. Stanisła Kostka, Wernyhora
30: franciszkanin z Góry Synaj (XIX i XX wiek)
38: Andrzej Towiański
49: Konstanty Ildefons Gałczyński
50: Józef Maria Hoene-Wroński (mesjanista)
51: August Cieszkowski
72: św. Andrzej Bobola (objawił się o. Korzenieckiemu, dominikaninowi)
73: Wanda Malczewska
78: bp Jan Cieplak
79: przepowiednia z Tęgoborzy (Maria H. Szpyrkówna)
83: mistyczka o pseudonimie Podlasianka (XX wiek)
86: królowa Jadwiga (także objawiała się)
87: siostra Faustyna
93: Katarzyna Szymon
94: Dorota z Mątowów (stygmatyczka, wiek XIV)
97: Jadwiga Bartel (XX wiek)
99: Anna (Dąmbska)

Piotr Lubas · Gość

104: o. Czesław Andrzej Klimuszko (XX wiek)
105: kard Edmund Dalbor (prorocze zawierzenie Polski - rok 1920)
131: św. Ludwik Maria Grignion de Montfort (XVII o XVIII wiek, wspominał o polskiej duchowości maryjnej)
132: kult maryjny: jezuita Franciszek Stanisław Foenicjusz, Jan Chomętowski, Kasper Drużbicki, Mikołaj Łęczycki, Mancinelli (włoch), św. Jacek
133: kult maryjny: Michał Korybut Wiśniowiecki, Stanisław Papczyński, o. Korsak
134: kult maryjny: bł Honorat Koźmiński
136: kult maryjny: bł Jerzy Matulewicz
137: kult maryjny: o. Sękowski, Rafał Kalinowski (prorok nowej ery maryjnej)
141: św. Maksymilian Maria Kolbe
143: objawienia w Gietrzwałdzie
144: Mikołaj Sikatka (Licheń, XIX wiek)
145: lekarka ze Szczecina (1981 rok)
156: siostra Łucja z Fatimy o Polsce
163: Teresa Neumann (niemiecka mistyczka przepowiada o Polsce)
167: o. Pio (przepowiednia o polskim Papieżu)
168: bł. Alojzy Orione (włoch, XIX, XX wiek) - ważne słowa o Polsce.
172: G. Bernanos (francuski pisarz katolicki, rok 1947 - ważne słowa o Polsce)
173: Papież Pius IX, (rok 1862 - ważne słowa o Polsce)
174: brat Roger (Taize, w 1994 roku ważne słowa o Polsce)
179: autor nieznany (rok 1893)

Na końcu książki autor podaje wykorzystaną literaturę:

20 pozycji - zbiory proroctw
68 pozycji nie będących zbiorami proroctw
7 czasopism

Piotr Lubas · Gość

Jeszcze wracając do imprimatur. Mam 8 książek o Medziugorie i tylko jedna z nich ma imprimatur - kardynała Gulbinowicza z 1988 roku.

U Anny Dąmbskiej Pan Jezus sugerował, aby nie rezygnować z przekazywania ważnych myśli, najwyżej nie podawać ich źródeł (objawień). Zawsze można daną myśl uzasadnić działaniem Ducha Świętego w Kościele. Co jest zgodne z prawdą. Można też źródło określać ogólnie np. "współcześni prorocy ostrzegają itp".

Na tym etapie wydaje mi się to lepsze aby się nie cenzurować, bardziej jest to inspirujące i twórcze.

Piotr Lubas · Gość

Warto sporządzić notatkę o tym, czego w książce nie powinno zabraknąć.

Według mnie:

Nie może zabraknąć ostrzeżeń Bożych wobec narodu wybranego:

Piotr Skarga - ostrzegał przed narodowym upadkiem [źródło: Feliks Koneczny]
Zofia Nosko - ostrzegała przed demoralizacją młodzieży, aborcją.
Anna Dąmbska - przekazała ostrzeżenia przed lenistwem, wygodnictwem, przed egoistycznym podejściem do Bożych planów.
Jan Paweł II - ostrzegał przed dezercją wobec zadań Polaka, katolika, ostrzegał przed niszczeniem rodziny.

Warto nie pomijać szczególnie światłych punktów nauczania (niektóre sprawy dość oczywiste, ale wymieniam):

- Jana Pawła II - tu jako przykład podałbym słowa o tym, że religia w szkole jest wielkim dobrem. Wołanie "Niech zstąpi Duch Twój..." Nauczanie o polskim dziedzictwie narodowym.

- kardynała Wyszyńskiego - Non Possumus, twardy sprzeciw wobec komunizmu. Śluby Jasnogórskie

- Śluby Lwowskie króla Jana Kazimierza

- Adama Mickiewicza - słowa o jedności chrześcijan (chrześcijanie jako jeden naród) Ta myśl też daje światło co do istoty narodu wybranego [źródło: "Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego"]

- Feliksa Konecznego - o znaczeniu sensownej edukacji, jaką usiłował przywrócić ks Stanisław Konarski. Dobrze jest też dodać coś o Konstytucji Trzeciego Maja, o czym pisał Koneczny, że Polska dokonała tego uchwalenia bez przelania kropli krwi, podczas gdy absolutne (i zacofane) państwa sąsiednie nie chciały nawet o konstytucji wspominać i tylko pożądały naszych ziem.